Laureaci „Orzecha” z wyśmienitą dawką poezji

Znamy laureatów VIII edycji Ogólnopolskiego Turnieju Poetyckiego „Orzech” im. Jerzego Kozarzewskiego. W Nyskim Domu Kultury odbył się finał podczas, którego Marta Klubowicz recytowała wiersze zwycięzców. Nysianka prowadziła także rozmowy z laureatami dzięki którym, publiczność mogła dowiedzieć się więcej o wierszach, ale również o ich autorach. W VIII edycji "Orzecha” wpłynęły 293 wiersze w dwóch kategoriach: powyżej 18 lat - 247 wierszy i poniżej 18 lat - 46 wierszy.

Do Turnieju napisali autorzy z całej Polski. Nadesłano także wiersze z Niemiec i Czech. Wiersze były oceniane przez wybitne autorytety. W składzie jury konkursu zasiedli: Bogusław Kierc - przewodniczący, poeta, krytyk literacki, aktor, Stanisław Bereś - poeta, krytyk literacki, tłumacz, historyk literatury oraz Marta Klubowicz - aktorka, poetka, tłumacz literatury.

Ogólna pula nagród wyniosła – 4800 zł. Szczegółowego omówienia wierszy nadesłanych do ogólnopolskiego turnieju poetyckiego dokonał Stanisław Bereś. Wszyscy laureaci otrzymali brawa od publiczności, która wypełniła widownię Nyskiego Domu Kultury.

Wyniki VIII edycji Turnieju Poetyckiego „Orzech”

W kategorii do 18 lat

I miejsce, statuetka oraz nagroda pieniężna w wysokości 600 zł – dla Bartłomieja Kupca, godło Lupus, za wiersz p.t. „Ogród”,

II miejsce oraz nagroda finansowa w wysokości 400 zł – dla Anny Świtały, godło Damroka, za wiersz pt. „Nikt mnie nie wie”,

III miejsce ex equo oraz nagroda pieniężna w wysokości po 300 zł dla : Piotra Pawła Woźniaka, godło Pantrografista, za wiersz pt. Za horyzont”,

oraz

Weroniki Tupaj, godło Dziewczyna z perłą, za wiersz pt. „Pożegnanie z łatkiem”,

W kategorii powyżej 18 lat

I miejsce statuetka oraz nagroda pieniężna w wysokości 1.200 zł dla Lesława Wolaka, godło Legionista, za wiersz pt. „Elegia”,

II miejsce oraz nagroda finansowa w wysokości 1.000 zł dla Michała Witolda Gajdy, godło Idący, za wiersz pt. „Dziesięć wersów”,

III miejsce ex aequo oraz nagrody pieniężne w wysokości po 500 zł dla:

Rafała Barona godło Lord Megatrion, za wiersz pt. „Legion”,

oraz

Andrzeja Wołosewicza, godło Śliwki w czekoladzie, za wiersz pt. „Nie wiem co myśleć o kolei”,

W części artystycznej publiczność obejrzała spektakl teatru tańca inspirowany poezją Jerzego Kozarzewskiego "Powiedz mi cokolwiek". Wykonawcami byli: Monika Chwalczuk i Filip Wencki. Koncepcja, choreografia i opracowanie muzyczne: Agnieszka Sterczyńska, scenografia: Aleksandra Kozarzewska, wnuczki Jerzego Kozarzewskiego.

Niezwykły taniec do muzyki i dźwięku nagrodzony został brawami publiczności. Na zakończenie burmistrz Nysy Jolanta Barska podziękowała aktorom, laureatom konkursu i członkom jury za piękny finał VIII edycji Turnieju Poetyckiego "Orzech". Burmistrz skierowała specjalne podziękowania dla aktorki Marty Klubowicz, za pamięć o Nysie i angażowanie się w działalność kulturalną miasta. Na scenę zaproszona została również rodzina Jerzego Kozarzewskiego, dwie córki i dwie wnuczki. Niezwykły wieczór poezji w Nysie pozostanie nam na długo w pamięci, czekamy na kolejną edycję "Orzecha" i wiersze nadsyłane z całego kraju. Organizatorem Turnieju i finału w NDK był Urząd Miejski w Nysie.

WIERSZE LAUREATÓW, ZDOBYWCÓW PIERWSZYCH MIEJSC:

I miejsce w kategorii do 18 lat

Bartłomiej Kupiec

„Ogród”

Pośrodku ogrodu stało

drzewo życia

spróchniałe ze starości

Na jego pojedynczej gałęzi

wisiał sczerniały już owoc którego

nikt nie zerwał

Jedynie samotny wąż

oplątawszy drzewo

zatrutym kłamstwami językiem

lizał kusząco owoc

nadając mu złoty blask

Czekał

I miejsce w kategorii powyżej 18 lat.

Lesław Wolak

„Elegia”

Kiedyś księżyc świecił jaśniej Prowadził żeglarzy po oceanach

Łączył nasze ślady jasną linią Spajał świty Umywał ręce

Rozgrzeszał brudy które ciemność unosiła na barkach w dół rzeki

Światłocienie poszerzały przypływ i łuska morza rosła

Odpływy otwierały nas Uniesienia każdej nocy potęgował głód

Kiedyś księżyc świecił szerzej Wyszliśmy z mroku pełni wiary

Jedyne światło Miłość moja twoja i wszystkich ludzi

Małe dziecko pozostawione na dworcu świata Błądziliśmy

w szarości Wędrowaliśmy po nieznanych ścieżkach przestrzeni

Droga drogi Niebo nieba Połączyła brzegi świetlista łódź

Kiedyś księżyc świecił głębiej Prześwietlał na wskroś dusze

Gwiazdy ginęły w jego poświacie Serca nasze rosły Otwieraliśmy

szeroko ramiona na powitanie Skrzydła unosiły nas swobodnie

w przestworzach Wybaczaliśmy wrogom ataki wierząc że nadchodzi

czas pokoju Wykuwaliśmy słowo za słowem wiersz za wierszem

Dzisiaj księżyc świeci ciemniej Wygasły kamień zatopiony

na dnie bieli Cienie kobiet igrają w zaułkach jesieni Wiatr wiejący

z Północy chłodem zabliźnia rany Stare fotografie pożółkły

Coraz więcej dziur w przestrzeni przez które ucieka światło

W studni nocy coraz częściej nawiedzają nas zmarli